fot. Lidia Pawłowska (2014)

Pochodzenie

Kuheilaan Aafas Maidaan został w 2014 roku podarowany Stadninie Koni Janów Podlaski przez króla Bahrajnu. To przedstawiciel tej samej linii żeńskiej Kuhailan Afas (Kuheila't Aafas), z której pochodził gniady ogierek sprowadzony w 1931 roku przez Bogdana Ziętarskiego z Bahrajnu do stadniny w Gumniskach księcia Romana Sanguszki. W krajach arabskich nie stosuje się pojęcia rodów męskich, a ogiery są klasyfikowane ze względu przynależność do rodziny matki. Nabytek księcia otrzymał imię nawiązujące do jego linii żeńskiej – Kuhailan Afas. Dał on w Polsce początek męskiemu rodowi, którego znakomitymi przedstawicielami były ogiery Comet, Probat i Fawor.

Dziś nie jesteśmy w stanie wskazać, które części rodowodów obu ogierów się pokrywają. Do księgi stadnej, która została uznana przez WAHO zapisany został tylko ułamek wszystkich klaczy z królewskiej stadniny. Nie wpisano do niej klaczy starszych wiekiem czy posiadających drobne usterki pokroju, oraz tych, których dalsze pochodzenie nie było ściśle udokumentowane. To spowodowało, że część linii we współczesnej księdze stadnej Bahrajnu BHR ma swój początek dopiero w latach pięćdziesiątych XX wieku.

Ojciec ogiera Kuheilaan Aafas Maidaan Shawaf Al Betaar reprezentuje linię Al-Shawafah, z której ogiery uważa się za szczególnie cenne. Hreczkowaty Shawaf Al Betaar to bardzo dobry koń wyścigowy i pełen urody koń pokazowy. Jego ojciec Musannaan Al-Meemar wywodzi się z linii Musannah (Al-Musannah), sprowadzonej do Bahrajnu w pierwszej połowie XX wieku. Jedna z córek klaczy-założycielki, Musannah El Hamra była znakomitym koniem rajdowym. Wszystkie współczesne konie w Bahrajnie reprezentujące tą rodzinę są potomkami Musannah El Hamra. Ogier Musannaan Al-Meemar był koniem o doskonałej kłodzie, głębokim i dobrze związanym, wyróżniającym się pięknym, dużym okiem. W linii męskiej wywodził się od ogierów Jellaby Alasil, dalej Jellaby Alsakhir, aż do Felhaan Alshawaf (Felhaan Al Shawaf), urodzonego w pierwszych latach XX wieku. Pochodzą od niego wszystkie współczesne ogiery w Bahrajnie.

Matka ogiera Kuheilaan Aafas Maidaan, gniada Kuheila't Aafas Nood reprezentuje linię Kuheila’t Aafas – uważaną za najcenniejszą tamtejszą linię. W księdze stadnej Bahrajnu zapoczątkowana jest przez klacz Kuheila't Aafas Alhamra. Znakomitą przedstawicielką tej rodziny była Kuheila't Aafas Reem El-Nufood, od której wywodzą się obecnie wszystkie konie Bahrajnu z linii Kuheila’t Aafas. Kuheila't Aafas Nood jest jej córką.

Charakterystyka

W Królewskiej Stadninie Bahrajnu decyzja o zakwalifikowaniu ogiera do hodowli zapada po osiągnięciu przez niego dojrzałości, nie wcześniej niż gdy ukończy 7 lat. Dokładnie tyle lat miał Kuheilaan Aafas Maidaan, gdy został podarowany janowskiej stadninie. Wcześniej odbył dwuletni trening wyścigowy (16 startów). Ogier odznacza się głęboką, mocną, krótką, dobrze związaną kłodą oraz skośną, długą łopatką. Urodą bardzo przypomina pustynne konie – te sprowadzane przed blisko 100 laty z Półwyspu Arabskiego i współczesne konie Desert Bred (wyhodowane w Arabii, ale niewpisane do ksiąg czystej krwi). Uwagę zwraca doskonały charakter Maidaana – to koń zrównoważony, łagodny, bezproblemowy w obsłudze, chętny do pracy pod siodłem. To z pewnością wynika z kryteriów selekcji używanych przez wieki na Półwyspie Arabskim, czyli na preferowaniu koni niezawodnych w bitwie i w wędrówce – dzielnych, wytrzymałych i oddanych człowiekowi.

Kariera hodowlana

Karierę hodowlaną rozpoczął w 2015 roku:

• 2015 – w SK Janów Podlaski

Ogier wzbudził zainteresowanie hodowców prywatnych, którzy sięgnęli po niego już w sezonie 2015. Pierwsze źrebięta po ogierze Kuheilaan Aafas Maidaan urodziły się w styczniu 2016 roku. Zgodnie z przewidywaniami prezentują inny typ urody niż konie w stadninie, są mocne i zdrowe.

Wyniki badań genetycznych

• SCID: brak nosicielstwa/clear
• LFS: brak nosicielstwa/clear
• CA: brak nosicielstwa/clear

Oferta w sezonie 2016