Historia hodowli koni arabskich w stadninie w Janowie

Historia hodowli koni arabskich na ziemiach polskich sięga XVIII wieku. Po odzyskaniu przez Polskę suwerenności państwowej w 1918 roku z zawieruchy wojennej ocalały tylko nikłe resztki z Jezupola, Pełkinii, Gumnisk, Breniowa, Sławuty i Antonin, a nic nie pozostało ze stadnin białocerkiewskich i innych kresowych. Praktycznie przepadł dorobek pokoleń hodowców z lat 1778-1918. Zarówno prywatni właściciele jak i rząd czynili wszystko, by jak najprędzej te straty nadrobić.

Zarząd Stadnin Państwowych objął 10 maja 1919 zniszczoną stadninę w Janowie Podlaskim i zaczął w niej lokować między innymi konie arabskie. W latach 1919-1920 intensywnie skupowano konie głównie od właścicieli prywatnych. Między innymi przybyły wtedy cztery epokowe dla Janowa klacze wyhodowane w Jezupolu: Gazella II, Mlecha, Pomponia, Zulejma, W latach międzywojennych stadnina w Janowie Podlaskim wiodła prym w hodowli krajowej. Skupiła i wyselekcjonowała doskonałe matki i cenne reproduktory o głębokich polskich rodowodach. Czołowe znaczenia dla hodowli dwudziestolecia miały ogiery: Bakszysz, Abu Mlech, Farys II, Enwer Bey, Fetysz, Koheilan I, Ofir oraz klacze: Gazella II, Zulejma, Koalicja, Siglavy Bagdady, Kalina, Elstera, Hebda, Kewa.

Niestety II Wojna Światowa przyniosła ogromne straty. Podczas wrześniowej ewakuacji na wschód, a potem dramatycznego powrotu część koni zginęła, część się rozpierzchła, resztę zrabowały wojska radzieckie. Podczas okupacji niemieckiej hodowla została odbudowana, głównie w oparciu o konie odnalezione po wrześniowej ewakuacji. Nadchodzące wyzwolenie przyniosło jednak janowskiej stadninie kolejny dramatyczny etap - ewakuację do Niemiec i ciężką zimę 1945.

Powojenna rewindykacja koni okazała się kluczowym momentem dla dzisiejszej hodowli - sukcesy polskich arabów zawdzięczamy w ogromnej mierze właśnie uratowaniu elity wywiezionej do Niemiec. Po przyjeździe do kraju janowskie araby zostały umieszczone w Posadowie. W 1947 roku zostały one rozdzielone między stadniny w Albigowej i Klemensowie, a częściowo uzupełniły stan w Nowym Dworze. Dopiero w latach 1960-1961 janowskie araby powróciły z Albigowej i Nowego Dworu do Janowa.

Od tego czasu janowska stadnina wydała dziesiątki wybitnych klaczy i ogierów, czempionów prestiżowych pokazów i zwycięzców najtrudniejszych gonitw. Warto opowiedzieć więcej choćby o niektórych z nich.

Linie żeńskie	Rody męskie
Gazella or.ar. Mlecha or.ar. Sahara or.ar. Milordka Szweykowska Wołoszka Szamrajówka Selma or.ar. Cherifa or.ar. Semrie or.ar. Scherife or.ar. Ukrainka, Rodania or.ar., Adjuze or.ar.	Kuhailan Haifi or.ar. Ibrahim or.ar. Krzyżyk or.ar. Ilderim or.ar. Bairactar or.ar. Kuhailan Afas or.ar. Saklawi I Koheilan Adjuze or.ar.